L E E ♥

Hey ho, stranger!
Navigations on your right. Hope you know RiGHT and LEFT, dear :)

- So folks, writing is my right.
- You are of your own opinion as well as i am of mine. But I don't need to hear yours coz' the hell would i care.
- Enjoy! ~

journal

profile

links

archives

Recommended dimensions : (W) 140 x (H) 200 px

♥ Designed by Fang min
♥ Basecodes by Chocoxbaby
♥ Inspired by DancingSheep

x o x o

Airport galore. Ü

1:40pm, Tuesday. Nagtungo ako kasama ang nanay ko, ate ko, at isang nakababata ko pang kapatid sa NAIA para sunduin ang tatay ko mula sa Middle East. First time kong sumundo sa kamag-anak na on arrival mula sa ibang bansa. Pero kahit first time ko, wag mong asahang excited akong pumunta sa NAIA few days before that. Siguro may excitement, pero dahil lang darating ang tatay ko. Period.

pagtapak pa lang ng paa ko mula sa kotse, nagtatalak na ang nanay ko. Nakakatuwa daw sa waiting area sa NAIA kase may mga drama ang mga dumarating na pasahero at yung mga kamaag-anak nilang nag-aabang. Oh sige na nga. Eh pake ko naman kase sa drama nila, di ba? Ang akin lang kasi nung mga time na yun, makainom man lang ako kasi dehydrated na yata ako. =))

Nang makainom na 'ko, tinignan ko na ang mga excited na sitters sa waiting area. Maraming tao, siksikan. Makikita mo rin sa LCD na andaming booked flight na pauwing pinas. Siguro dahil kakadevastate lang ng bagyong Ondoy sa Pinas, nagworry na ang mga kababayan nating OFW sa mga kamag-anak nila dito kaya nagdesisyong umuwi. Pero ang tatay ko, natural na dapat siyang umuwi nung araw na yon kase kung hinde, kailan niya balak umuwe? HAHA.

Hindi kagaya ng sinabi ng nanay ko, wala namang mala"Tayong Dalawa" na drama sa waiting area. Ordinaryong Hi-Hello nga lang ang nakikita ko eh. So dahil hindi na ko natutuwa sa mga nakikita ko, umidlip ako. Nakakaantok kasi dun e? Isama mo pa yung amoy ng katabi kong nanggaling yata sa Bulacan na pumunta ng Pampanga, naligaw at napadpad sa Quezon tapos bumyaheng pa-Ilocos hanggang sa makarating sa NAIA. AMBAHO! May titindi pa ba sa amoy niya? Sana nagwisik-wisik man lang siya bago nagpunta dun sa airport. Knock-out ako, mga 30 minutes. Hanggang sa kinalabit ako ng nanay kong ecited na nakalapag na yata ang eroplanong sinasakyan ng tatay ko.

Adrenaline rush, kahit mabaho at nakakaantok at boring ang mga tao nung una sa waiting area, bumungad na ko sa mga rehas para kumaway sa tatay ko kung sakaling makita ko.

20 minutes, wala pa.
30 minutes, wala pa.

Hanggang sa magdecide akong umupo ulit malayo sa kinauupuan kong may mabahong lalake at may mga boring na tao. Kakaiba dito, bihis na bihis na ang mga babaeng naghihintay at kwela na ang mga tao. Bakit?

Una: may isang babaeng dumaan sa harap ko, madilaw na madilaw ang bohok na hanggang bewang, nakaminiskirt at sleeveless na parehong puti. May leg stockings na fish net ang style, may malalaking butas na tila umaayon sa batas na bawal ang fishnet na may small holes. Naka-high heeled stiletto na kung tatantyahin, mga 4inches (hiwalay pa ang makapal na base na umaalalay sa paa), at nangangapal na make-up na tandem ng silver and black. Japayuki ba siya? Hinde. Mukha siyang aprikana sa itim. Pero ang sinalubong niya? Maniwala ka o hindi, isang gwapong italyano.

Pangalawa: Isang babaeng may inaalalayang anak na nasa edad 3 lang sa tingin ko, ang nagmamadaling sumalubong sa asawa niya habang hinahatak ang batang nagmistulang stroller bag. Nakalimutan niya sigurong anak niya ang hatak niya.

Pangatlo: isang babae ang nakaupo sa tabi ko, kumakain ng bread mula sa kapirotti at sayang-saya s tamis ng tinapay na kinakain niya. Bongga niya dahil ang asawa niya pa na naggaling sa ibang bansa ang kumalabit sa kaniya sa waiting area. :))

At nakita rin namin ang tatay ko, na hindi ko agad nakilala dahil nag-iba ang kulay niya. Pero napangiti ako hanggang tenga.. tenga ng ate kong katabi ko ng mga oras na yun.

Masaya naman na nandito na siya sa Pilipinas ulet, kasama namin. May buong pamilya na ulit na kakain sa dining table namin. May FATHER na rin na magsisign sa mga survey form na dinadala ng ilang mga agent house to house.

MASAYA.

Ganun lang talaga. :)