DRIPPINGLY SENTIMENTAL.
Malalang kalungkutan. At for sure, may dahilan.

Hindi ako nakikipagusap ng seryoso sa mga taong hindi ko pa kinakikitaan ng sincerity sa ganitong bagay. Pero kanina, dahil hindi ko na makayanan ang loneliness, kinausap ko si toot toot na itatago natin sa pangalang MS.EXPERT. Dati ko pa siya nagiging kausap sa mga school matters, madalas ko siyang nakakasama pero I presume wala pang malalim na bagay ang naoopen saming dalawa. :)) Yeah, we talk but never about personal stuffs. I hardly trust anyone pagdating sa mga life's problems ko unless that someone proved to me na magaling siyang magtago ng sikreto and at the same time I can expect a HOME pag naglabas ako ng mga sama ng loob.

So I reversed the story muna. I have a special friend na sobrang lungkot kunwari, when in fact there isn't really that special friend 'coz the sad lass is nobody but me.

Then ayun. kwento.. kwentoooo.. OLA! Her turn to make me feel comfortable.

AKO : Nagbago kasi ako dun sa tao eh. Siguro kasi dahil busy siya, kaya hindi ako makakuha ng time para lambingin siya.

The content of her advice goes like this:

"Wag mo siyang sasanayin sa pagbabago mong nakakasakit sa kaniya. Kasi baka pag naisipan mong bumalik sa dati, hindi na siya matuwa kasi natabunan na ng sakit yung puso niya. Nakalimutan na niya yung panahong umaasa siyang babalik ka sa dati. tandaan mo, ang mga taong malakas ang pagkauntog, NAAAMNESIA. Kahit mga masasayang alaala, hindi matalo-talong pag-asa sa ibang bagay, pati naging masayang buhay niya makakalimutan. Magulo akong mag-advice pero alam kong may utak ka naman kaya maiintindihan mo 'ko. " Ü

NAKAKAINIS SIYA. Alam niyo kung bakit?
Ang hirap tanggaping pwedeng TAMA yung sinasabi niya eh.

It is hurtful, and f***! Ayokong masanay, good lord. :'-( Ang sarap pa naman ng pagkain ko sa Sizzling Squid with Java Rice. SUCKER.

Nawala nga ako sa sarili ko kanina eh? Nagkita kami ni Justine Elegores sa sakayan ng jeep kanina, ewan ko bakit hindi ko siya nilapitan at sinabayan sa pagsakay. Naloloko. Amp.

---

Ganito kasi eh: MAGPANGGAP AKONG OKAY - Sasakyan nga ng mga taong okay ako. Walang balak magtanong kung kamusta ako. Aw. PAPAKITA KONG PROBLEMADO AKO - Maiinis ang mga tao sa 'kin. Magsisimula na 'kong mabaliw pag problemado ako.

Anung kulang sa 'kin? Hindi ako marunong magmanage ng problema sa maayos at less bulky na paraan. HAAAAAAY LIFE! It sucks but I have to go with it. isa pa, my mom would always say na hindi nagtatapos sa isang unovercame na problema ang buhay.

So mabuhay ako.
LOL.

But I'll go SOB.
:-(